«Δεν με ενδιαφέρει πώς κινούνται οι άνθρωποι,
αλλά τι είναι αυτό που τους κινεί»
- Λίγα λόγια για την Πίνα Μπάους
Η Πίνα Μπάους ήταν μια απ’ τις σπουδαιότερες σύγχρονες χορογράφους τις Γερμανίας αλλά γνωστή παγκοσμίως. Χαρακτηρίστηκε πρωτοπόρος του μοντέρνου χορού και διακρινόταν για την αμεσότητα και την ειλικρίνεια που μιλούσε στην καρδιά του θεατή, κάνοντας ορατή την ουσία πίσω από το φαίνεσθαι. Η Πίνα Μπάους γεννήθηκε στο Ζόλινγκεν της Γερμανίας, στις 27 Ιουλίου του 1940, σε μία από τις πιο ταραγμένες στιγμές της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Μεγάλωσε τριγυρνώντας ανάμεσα στους πάγκους και τα τραπέζια της ταβέρνας του πατέρα της. Μία ανάμνηση που αργότερα θα τη δούμε να ζωντανεύει και στη σκηνή καθώς υπήρξε η απαρχή για το έργο της «Καφέ Μύλλερ». Η σπουδαία αυτή δημιουργός και καλλιτέχνης, έφυγε στις 30 Ιουνίου του 2009, σε ηλικία 68 ετών.
Ο εξπρεσιονιστής αυτός χορογράφος που κατέκτησε τις χορευτικές σκηνές, ήταν ένας από τους εμπνευστές του ausdruckstanz movement (ελεύθερος χορός), το οποίο συνδύαζε χορό, μουσική, καθώς και θεατρικά στοιχεία.
Τα έργα της πολλά, μερικά απ’ αυτά το «Café Müller», «Le Sacre du printemps», «Vollmond» και «Kontakthof» τα οποία και επέλεξε με τη βοήθεια του καλού της φίλου και Γερμανού σκηνοθέτη Βέντερς να τα εντάξει στην ταινία του, η οποία αποτελούσε το 2008 την 3D cinema γενιά πια, όπως ήταν το κινηματογραφικό τους όνειρο. Ενώ οι προετοιμασίες είχαν αρχίσει και αφού θα δοκίμαζαν το δοκιμαστικό 3D, η Πίνα φεύγει ξαφνικά απ’ την ζωή με πολλούς θαυμαστές της σε ολόκληρο τον κόσμο να θρηνούν για τον χαμό της. Ο Βέντερς εφ’ όσον η Πίνα πια δε ζούσε, δεν ήθελε πια να γυρίσει την ταινία. Οι πιέσεις όμως από τον οικογενειακό κύκλο της χορογράφου και η αγάπη του κόσμου τον έπεισε, και έτσι η ταινία γυρίστηκε και έλαβε μεγάλη επιτυχία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Πίνα Μπάους ήταν η καλλιτεχνική διευθύντρια του Tanztheater Wuppertal, το οποίο ίδρυσε το 1973. Η φήμη της, βέβαια, ξεπερνά τα όρια αυτά, καθώς θεωρείται από τις πρωτοπόρους του μοντέρνου χορού. Ακόμα και σε μεγάλη ηλικία δεν «κατέβηκε» απ’ την χορευτική σκηνή που τόσο αγαπούσε και αποτελούσε κομμάτι της ζωής της.
«Η πορεία μου ως τώρα έχει υπάρξει υπέροχη και είμαι πάρα πολύ ευτυχής. Αλλά όταν φτιάχνω ένα καινούργιο κομμάτι η πορεία δεν παίζει κανέναν ρόλο. Νιώθω πάντα σαν τον πρωτάρη.»
Πίνα Μπάους
Ρύσεις| Η δική της ματιά
«Χορέψτε, χορέψτε, γιατί χανόμαστε».
«Ο χορός είναι κάτι διαφορετικό από την τεχνική».
«Όταν άρχισα να χορογραφώ, ποτέ δεν σκεφτόμουν μία παράσταση ως χορογραφία,
αλλά ως έκφραση συναισθημάτων».
«Όταν δημιουργείτε ένα νέο έργο, το σημείο εκκίνησης πρέπει να είναι η σύγχρονη ζωή
– όχι οι υπάρχουσες μορφές χορού».
«Μου άρεσε να χορεύω, γιατί φοβόμουν να μιλήσω. Όταν κινιόμουν, μπορούσα να αισθανθώ».
- Απόσπασμα από την Καθημερινή:
