Τι κακό έκανα ο καημένος μες σ’ αυτήν τη γειτονιά και με βγάλαν τ’ όνομά μου: ψεύτη, κλέφτη και φονιά!
Την περίοδο των αποκριών οι στίχοι αυτοί αντηχούν στις γειτονιές και στις πλατείες του Σοχού Θεσσαλονίκης!Για τους κατοίκους του Σοχού η λέξη «Απόκριες» συνδέεται με το δρώμενο των Κουδουνοφόρων «Μέριο».
Οι κουδουνοφόροι «Μέριo» Σοχού –Θεσσαλονίκης είναι ένα δρώμενο το οποίο αποτελεί «τρόπο ζωής» για τους κατοίκους του Σοχού. Το συγκεκριμένο δρώμενο συνδέεται με την ευφορία της Γής τελείται κυρίως την περίοδο την Αποκριάς και κορυφώνεται κυρίως, το τελευταίο τριήμερο των Αποκριών. Βέβαια, οι Σοχινοί δεν περιμένουν καθεαυτού τις Απόκριες για να φορέσουν την ενδυμασία των κουδουνοφόρων αλλά έχουν το δικαίωμα όποιος επιθυμεί μετά από τα Θεοφάνεια να σεργιανίζει στις πλατείες.
Η ύπαρξη των τραγόμορφων Κουδουνοφόρων (Μέριο) έχει πολλές εκδοχές. Αδιαμφισβήτητα, έχουν βαθιές ρίζες καθώς μια εκδοχή τους θέλει αν είναι αρχέγονο κατάλοιπο από Διονυσιακές λατρείες και Βακχεία. Μέσα τους ενυπάρχει το «δέος» και η αρχέγονη ιερότητα του προχριστιανικού ενστίκτου και των συναισθημάτων. Οι Σοχινοί έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στην επιτυχία του καρναβαλιού. Υποστηρίζουν, ότι θα πάει καλά η χρονιά μόνο αν θα γίνουν καλά καρναβάλια!
Μια άλλη εκδοχή, σχετίζεται με τον Άγιο Θεόδωρο. Λένε ότι τον 4ο μ.Χ. ο Άγιος Θεόδωρος ήταν στρατηλάτης και πολεμώντας ενάντια στους βαρβάρους, βρέθηκε σε ασφυκτικό κλοιό από τις εχθρικές δυνάμεις σε ένα δάσος και κινδύνεψε να αιχμαλωτιστεί. Αφού εξαντλήθηκαν όλα τα τρόφιμα, για να μην πεθαίνουν οι στρατιώτες από την πείνα, ο στρατηλάτης διέταξε να σφαχτούν τα γίδια που υπήρχαν στο δάσος και να διανεμηθούν στους στρατιώτες του. Κατόπιν έγιναν πολλές προσπάθειες ώστε να διασπαστεί ο κλοιός και να απελευθερωθεί ο Άγιος Θεόδωρος και ο στρατός του, αλλά ήταν αποτυχημένες. Τότε ο Άγιος Θεόδωρος χάρη στη πίστη που είχε προς το Θεό σοφίστηκε να φορέσουν οι άντρες του τα δέρματα από τις γίδες που είχαν σφάξει, στους οποίους κρέμασε και τα κουδούνια των τράγων. Με τη στολή αυτή όρμησαν οι στρατιώτες, εναντίον των βαρβάρων που τους είχαν κυκλωμένους. Οι βάρβαροι βλέποντας τους στρατιώτες σαν κοπάδι ζώων, φοβήθηκαν και τράπηκαν σε άταχτη φυγή.
Πάντως, εκείνο που καθιστά ξεχωριστό το καρναβάλι του Σοχού από άλλες τραγόμορφες μεταμφιέσεις είναι το ερωτικό στοιχείο που επικρατεί. Τα παλαιότερα κυρίως χρόνια, οι νέοι ντύνονταν έτσι, γιατί με τον τρόπο αυτό έβρισκαν την ευκαιρία να πλησιάσουν την κοπέλα που αγαπούσαν και να προκαλέσουν το ενδιαφέρον της.
Η πολύχρωμη φορεσιά των κουδουνοφόρων «Μέριο» αποτελείται από:
- το παντελόνι και το γιλέκο φτιαγμένα από δέρματα των τράγων
- τα πέντε κουδούνια (τέσσερα κύπρια μπρούτζινα χυτά και ένα μπατάλι σφυρήλατο με συνολικό βάρος περί τα είκοσι κιλά ) που ταιριάζουν μεταξύ τους ώστε να βγάζουν αρμονικούς ήχους
- την κόκκινη πλεχτή σάλπα που διπλώνει στον αυχένα
- τα κεντητά μανικέτια που εφαρμόζονται στους βραχίονες
- το «καλπάκι» πλουμιστή μάσκα-προσωπίδα, από μάλλινο μαύρο ύφασμα σε κωνικό σχήμα, ενώ στην κορυφή του κρεμιέται μια ουρά από αλεπού.
Όλη η επιφάνεια είναι στολισμένη με κορδέλες και φέρει ένα είδος προσωπίδας που καλύπτει το πρόσωπο. Επίσης, είναι κεντημένος ένας σταυρός στο μέτωπο και υπάρχουν τρύπες στο στόμα, στα μάτια και στη μύτη. Ανάμεσα στη μύτη και στο στόμα υπάρχει ένα μεγάλο μουστάκι από ουρά αλόγου.
Συμπεραίνουμε ,λοιπόν, ότι η καρδιά του καρναβαλιού “χτυπάει” στον Σοχό Θεσσαλονίκης, ένα καρναβάλι που αποτελεί αδιαμφισβήτητα έναν από τους καλύτερους αποκριάτικους προορισμούς!
