Οι κρητικοί χοροί θεωρούνται στοιχείο καλλιτεχνικής έκφρασης. Πάντα εκφράζουν συναισθήματα. Το φόβο, τον πόνο, τη χαρά, τον έρωτά. Άλλοτε εκφράζουν την ανάγκη μας για επικοινωνία με τους ανθρώπους γύρω μας. Αυτό αποτυπώνουν οι κινήσεις και η εκφραστικότητά μας. Το πρόσωπο είναι ο καθρέπτης και το κορμί η αντανάκλαση της ψυχής μας.
Οι Μινωίτες απέδιδαν σπουδαίο ρόλο στο χορό σε λατρευτικές τελετές, πολεμικές προετοιμασίες, καθημερινές κοινωνικές ανάγκες και θεατρικές παραστάσεις. Οι κρητικοί χοροί για τους μεγαλύτερους Έλληνες έχουν ακόμη και σήμερα ξεχωριστή σημασία γιατί τους έπλασε η ψυχή του λαού. Θυμίζουν αρχαία μυσταγωγία. Οι ηλικιωμένοι του χωριού σ’ ένα γλέντι, χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, χόρευαν και τραγουδούσαν απλά για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.
Οι κρητικοί χοροί στις μέρες μας έχουν τις ρίζες τους βαθιά στις παραδόσεις των Ελλήνων γιατί συνοδεύονται από έναν καημό που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής του λαού μας. Σύγχρονες μελέτες έδειξαν πως οι κρητικοί χοροί βελτιώνουν την κατάθλιψη και συμφιλιώνονται με το σώμα καλλιεργώντας αυτοπεποίθηση. Δίνουν τη δυνατότητα της ελεύθερης έκφρασης του εσωτερικού κόσμου και της εξωτερίκευσης συναισθημάτων του ατόμου. Χορεύοντας ενεργοποιείται ο αυθορμητισμός και η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Το σώμα και η ψυχή επικοινωνούν και ενωμένα πλέον εκφράζουν τις εσωτερικές ανάγκες του ανθρώπου. Πολλοί χορευτές κατά τη διάρκεια της εκμάθησης προβληματίζονται με τα βήματα αλλά και με τον τρόπο ή το στιλ με το οποίο θα πρέπει να χορεύουν. Πολλές φορές η μίμηση ενός «καλού» χορευτή χρειάζεται ίσως στα πρώτα μας βήματα στον χορό χωρίς όμως να καθιερωθεί στη συνείδησή μας ως κακέκτυπο αντιγραφής.
Γιατί ο χορός είναι διαφορετικός τρόπος έκφρασης για κάθε άνθρωπο. Τα βήματα μπορεί να είναι ίδια για όλους μας, ο τρόπος όμως με τον οποίο θα εκτελεστούν διαφέρει. Κάθε βήμα αντανακλά την ψυχή ενός χορευτή γιατί είναι ο τρόπος επικοινωνίας ανάμεσα στο χορευτή και το κοινό που τον παρακολουθεί αλλά κυρίως με τους συγχορευτές του. Κανένας δεν είναι τέλειος και κανένας δεν είναι μοναδικός. Είναι όμως ελεύθερος τη στιγμή που χορεύει να αποτυπώνει τον εαυτό του, το χαρακτήρα και την προσωπικότητά του.
Όπως λοιπόν αποτυπώνουν εύστοχα οι αδερφοί Γιώργος και Γιάννης Μεγαλακάκης, έμπειροι χορευτές και χοροδιδάσκαλοι, «παράδοση: κάτι που έρχεται από παλιά, αλλά έχει και σήμερα τη δύναμη να σε συγκινεί».
Επιμέλεια: Χριστίνα Παλακίδου
Γραμματέας Συλλόγου Φίλων Κρητικής Παράδοσης «Ξαστεριά» Θέρμης
